Prime
Athari za mzazi kupuuza kipaji cha mwanawe
Muktasari:
- Kupuuza kipaji cha mtoto ni sawa na kuzima mwanga wa ndoto zake.
Katika jamii nyingi, wazazi huwa na matarajio makubwa juu ya maisha ya watoto wao. Ni jambo la kawaida mzazi kutamani mtoto wake awe daktari, mwanasheria, au mhandisi, bila kujali kama mtoto huyo ana kipaji au mapenzi ya dhati kwa taaluma hizo.
Hali hii imekuwa chanzo cha migogoro ya ndani kwa watoto wengi, na mara nyingi husababisha madhara makubwa ya kisaikolojia, kitaaluma, na kijamii.
Kupuuza kipaji cha mtoto ni sawa na kuzima mwanga wa ndoto zake. Mtoto anapozaliwa na kipaji fulani, iwe ni katika sanaa, michezo, uandishi au muziki na mzazi akapuuza kipaji hicho kwa sababu hakilingani na matarajio yake, mtoto hukosa fursa ya kujieleza na kujitambua. Matokeo yake, hukua akiwa na msongo wa mawazo, kukosa kujiamini na mara nyingine huishi maisha ya kujutia kwa sababu hakupata nafasi ya kufanya kile alichozaliwa nacho.
Athari ya kwanza ni kuporomoka kwa hali ya kisaikolojia. Mtoto anayelazimishwa kusoma au kufanya jambo asilolipenda hupoteza motisha ya kujifunza.
Anaweza kuwa darasani kimwili lakini kiakili yuko mbali kabisa. Hii husababisha kushuka kwa ufaulu na hatimaye mtoto huyo hujikuta akiishi kwa kukariri mambo badala ya kujifunza kwa upendo na shauku.
Mara nyingi, hali hii huzaa msongo wa mawazo, sonona na hata matatizo ya afya ya akili.
Pili, kupuuza vipaji huathiri ustawi wa kijamii wa mtoto. Mtoto anayekatazwa kuendeleza kipaji chake hukosa jukwaa la kujieleza.
Anaweza kujitenga kijamii, kukosa marafiki wa karibu na hata kuwa na hasira au tabia za uasi kwa sababu ya kukandamizwa kimawazo.
Katika mazingira haya, mzazi hujenga pengo kubwa la mawasiliano kati yake na mtoto, jambo linaloweza kuathiri hata uhusiano wake hapo baadaye na familia.
Tatu, madhara haya huenda yakamfuata mtoto hata akiwa mtu mzima. Kuna watu wazima wengi waliolazimishwa kuchagua taaluma walizozichukia tangu awali.
Ingawa baadhi yao waliweza kufanikiwa kifedha, wengi hubaki na huzuni ya ndani kwa kutotimiza ndoto zao.
Wengine huacha kazi walizosomea baada ya muda mrefu na kuanza maisha mapya wakifuatilia vipaji vyao, jambo ambalo huja kwa gharama kubwa, kiakili, kifamilia na hata kifedha.
Ni muhimu kwa mzazi kutambua kuwa kila mtoto ni wa kipekee. Kila mtoto anapokuja duniani, huja na zawadi ya kipekee ya kipaji ambacho kinaweza kuleta mafanikio makubwa zaidi kuliko hata kazi za kawaida zinazokubalika kijamii.
Vipaji kama vya sanaa, michezo, sayansi bunifu, au ujasiriamali vinaweza kumfikisha mtoto mbali kama tu atapata mazingira ya kuvikuza.
Jukumu la mzazi linapaswa kuwa ni kumtambua mtoto wake, kumpa nafasi ya kujieleza, na kisha kumwelekeza kwa busara katika njia inayochanganya kipaji chake na uhalisia wa maisha.
Badala ya kuamrisha, mzazi awe mshauri. Badala ya kulazimisha, mzazi awe mdhamini wa ndoto ya mtoto wake.
Hii ndiyo njia pekee ya kulea watoto wanaojiamini, wenye furaha na mafanikio ya kweli.
Naimani jamii yetu itapiga hatua kubwa kama kila mzazi atajifunza kuthamini vipaji vya watoto wao.
Kupuuza vipaji ni sawa na kukata mbegu kabla haijamea. Badala yake, tuwape watoto wetu nafasi ya kuchanua, kwa sababu dunia inauhitaji zaidi ya madaktari na wahandisi, inahitaji wasanii, wabunifu, waandishi, wanamichezo na wajasiriamali, ambao wengi wao hutoka kwenye vipaji vilivyokuzwa kwa uhuru na upendo wa wazazi.
